Μεταξύ όλων των μυκητιασικών παθήσεων, οι μυκητιάσεις (μυκητιασικές βλάβες) του δέρματος στα πόδια είναι οι πιο συχνές. Ονομάζονται επίσης ringworm ή πόδι του αθλητή. Περίπου το 30% του πληθυσμού αντιμετωπίζει προβλήματα με ασθένειες μυκητιακής φύσης. Σχεδόν οι μισοί ασθενείς δεν πηγαίνουν ποτέ μαζί τους στο γιατρό, εξαπλώνοντας τον μύκητα σε αγαπημένα πρόσωπα. Τα μικροσκοπικά παθογόνα επηρεάζουν το χόριο (δέρμα) ή τα νύχια. Στην τελευταία περίπτωση, μιλούν για ονυχομυκητίαση.
Γιατί προσβάλλονται συχνότερα τα πόδια;
Στο δέρμα υπάρχουν πάντα διάφοροι μύκητες. Η αναπαραγωγή τους περιορίζεται από ωφέλιμα βακτήρια και δερματικά μυστικά. Σε περίπτωση παραβιάσεων στο έργο της ανοσίας, μετατοπίσεων στη σύνθεση της μικροχλωρίδας του δέρματος, προκύπτει ευνοϊκός χρόνος για μύκητες - μπορούν να πολλαπλασιαστούν ελεύθερα. Οι πύλες εισόδου για μόλυνση μπορούν να χρησιμεύσουν ως τακτική ζημιά:
- γρατσουνιές?
- ρωγμές?
- τριβή.
Μια άλλη αιτία μυκητιάσεων είναι οι ενδοκρινικές διαταραχές. Σε περίπτωση δυσλειτουργιών στην εργασία των ενδοκρινών αδένων, αλλάζει όχι μόνο η ισορροπία των ορμονών, αλλά και το έργο ολόκληρου του οργανισμού. Συμπεριλαμβανομένου, η σύνθεση των μυστικών του δέρματος αλλάζει, εξαιτίας των οποίων χάνουν τις βακτηριοκτόνες τους ιδιότητες. Οι μύκητες μπορούν να τρέφονται με αυτά, γεγονός που προάγει επίσης την αναπαραγωγή.
Άλλοι παράγοντες συμβάλλουν επίσης στην αποδυνάμωση των προστατευτικών δυνάμεων:
- Διατροφική εξάντληση (υποσιτισμός).
- αβιταμίνωση;
- υπερβολικό σωματικό και ψυχο-συναισθηματικό στρες.
- διάσειση?
- τακτικό στρες.
Όλα αυτά είναι μη ειδικές αιτίες μυκητιακών δερματικών βλαβών. Εξαιτίας αυτών, μπορεί να αναπτυχθεί μυκητίαση των ποδιών, λείο δέρμα στο σώμα ή στους βλεννογόνους.
Επιπλέον, υπάρχουν ειδικοί τύποι μυκήτων (γένος Trichophyton ή Microsporum) - παθογόνοι (παθογόνοι). Όταν έρχονται σε επαφή με το δέρμα ή στην επιφάνειά του, προκαλούν ασθένεια. Στην περίπτωση των ποδιών, η ασθένεια ονομάζεται ρουβρομυκητίαση. Στο σώμα, αυτά τα παθογόνα σχηματίζουν συγκεκριμένα σημεία - λειχήνες. Μπορείτε να μολυνθείτε από ένα άτομο ή ένα ζώο.
Το δέρμα των ποδιών είναι ένα ιδιαίτερο μέρος για τους μύκητες. Υπάρχουν πάντα πολλά κερατινοποιημένα κύτταρα. Τα μικρόβια χρησιμοποιούνται ως στέγαση και τροφή. Ο «αχαλίνωτος» μύκητας συμβάλλει στην εφίδρωση των ποδιών. Στα κλειστά παπούτσια σχηματίζεται στα πόδια ένα υγρό περιβάλλον πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά – το «όνειρο» κάθε μύκητα. Αν κάποιος παραμελήσει την υγιεινή των ποδιών, δεν στεγνώνει και απολυμαίνει τα παπούτσια, η μόλυνση πρώτα πολλαπλασιάζεται σε αυτό και μετά περνά στα πόδια του «ιδιοκτήτη». Τα κακά προϊόντα υγιεινής, η ξηρότητα, οι συνθετικές κάλτσες συμβάλλουν επίσης στην εξάπλωση μιας μυκητίασης.
Σημάδια μύκητα, αισθητά οπτικά
Η θεραπεία της δερματομυκητίασης είναι ευκολότερη, όσο νωρίτερα διαγνωστεί η ασθένεια. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, η θεραπεία είναι μακροχρόνια, περιλαμβάνει τη λήψη χαπιών και τη χρήση εξωτερικών παραγόντων. Στα αρχικά στάδια της μυκητίασης, μπορούν να χορηγηθούν αλοιφές. Είναι σημαντικό να μπορείτε να αναγνωρίσετε τα πρώιμα συμπτώματα του μύκητα για να επισκεφτείτε έγκαιρα έναν γιατρό.
Το πώς φαίνεται ο μύκητας εξαρτάται από τη μορφή της μυκητίασης. Η μυκητιασική μόλυνση των ποδιών μπορεί να συμβεί σε 3 διαφορετικές παραλλαγές, καθώς και σε μικτή μορφή - όταν υπάρχουν σημάδια τριών κύριων ποικιλιών στα πόδια ταυτόχρονα.
Intertriginous μορφή
Ένας τύπος tinea pedis που επηρεάζει κυρίως το δέρμα ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών. Το πρώτο σύμπτωμα της νόσου είναι η εμφάνιση επώδυνης ρωγμής μεταξύ του 3ου και 4ου ή 4ου και 5ου κρίκου του ποδιού. Η ζημιά είναι μικρή, αλλά προκαλεί ταλαιπωρία κατά το πλύσιμο των ποδιών και το περπάτημα.
Αν εξετάσετε προσεκτικά το τραύμα, γίνεται αντιληπτό ένα υπόλευκο κρόσσι γύρω του (παράδειγμα στη φωτογραφία). Έτσι φαίνονται οι άκρες του δέρματος γύρω από τη ρωγμή που έχει ξεφλουδίσει. Η πληγή μπορεί να φαγούρα, να ρέει, να αυξηθεί ή το αντίστροφο - περιοδικά επουλώνεται και μετά επανεμφανίζεται.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ρωγμή επουλώνεται, αλλά το δέρμα συνεχίζει να απορρίπτεται, αναπτύσσεται υπερκεράτωση (πάχυνση του δέρματος), εμφανίζονται καλαμπόκι και κάλοι. Με την προχωρημένη ενδοτριβική μορφή, οι ρωγμές γίνονται μεγαλύτερες (παράδειγμα στη φωτογραφία), εμφανίζονται ανάμεσα σε άλλα δάχτυλα, το δέρμα συνεχώς υγραίνεται. Είναι δύσκολο για τον ασθενή να μετακινηθεί, να φορέσει οποιαδήποτε παπούτσια.
Με την πρόοδο αυτής της φόρμας, η ρωγμή αυξάνεται σε μέγεθος. Παρόμοια σημάδια εμφανίζονται και στο δεύτερο πόδι. Τα παχιά και μεγάλα στρώματα του δέρματος απολεπίζονται γύρω από την πληγή. Το δεύτερο (προσκολλημένο) άκρο δεν απορρίπτεται και επιχειρείται να αφαιρεθεί το κερατινοποιημένο μέρος με τα δάχτυλα καταλήγει σε πρόσθετη ζημιά στο πόδι.
Αυτός ο τύπος μύκητα στα πόδια είναι ο πιο κοινός. Η εκδήλωση της παθολογίας στην αρχή δεν συνοδεύεται από κανένα σύμπτωμα. Κατά κανόνα, η μόλυνση αναπτύσσεται μεταξύ του 3ου και 4ου δακτύλου και δεν αλλάζει το χρώμα και τη δομή του δέρματος μέχρι ένα ορισμένο σημείο. Μετά από αυτό, εμφανίζονται υγρές ρωγμές και στρώματα του δέρματος.
Το ίδιο το πόδι παραμένει άθικτο, ωστόσο, εάν προσβληθεί ο μύκητας, τα πόδια μπορεί να ιδρώσουν περισσότερο από το συνηθισμένο. Η θεραπεία του μύκητα της ενδοτριβικής μορφής χαρακτηρίζεται από μέτρια πολυπλοκότητα.
Δυσιδρωτική μορφή
Με αυτή τη μορφή, τα πρώτα σημάδια ενός μύκητα στο δέρμα είναι οι φυσαλίδες στην καμάρα του ποδιού. Τις περισσότερες φορές - κοντά στη φτέρνα. Η επιφάνεια γίνεται στεγνή, εμφανίζονται βαθιές σφραγίδες πάνω της (αισθάνονται σαν οζίδια). Αργότερα, ανεβαίνουν αισθητά πάνω από το επίπεδο του δέρματος, καθώς γεμίζουν με υγρό. Τα κυστίδια (κυστίδια) είναι συνήθως μικρά - από 2 έως 5 mm σε διάμετρο. Μπορούν να συγχωνευθούν, σχηματίζοντας μεγαλύτερα - bullae. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο και κνησμό γύρω από το εξάνθημα.
Η εξέλιξη της δυσιδρωτικής μορφής της μυκητίασης εκδηλώνεται με το σκάσιμο των φυσαλίδων. Στη θέση τους σχηματίζονται μικρές ή μεγάλες διαβρώσεις. Συχνά μολύνονται με βακτήρια και αρχίζουν να βράζουν. Οι διαβρώσεις δεν επουλώνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθιστώντας το περπάτημα επώδυνο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διάβρωση εξαφανίζεται και στη θέση τους εμφανίζεται ξηρότητα.
πλακώδης μορφή
Με την εξέλιξη της νόσου αναπτύσσεται σοβαρή υπερκεράτωση στα πόδια. Το μέγεθος και ο αριθμός των ρωγμών αυξάνεται. Οι μεγαλύτερες μπορεί να αιμορραγούν. Τέτοιες βλάβες είναι ο τρόπος για την εισβολή άλλων παθογόνων μικροβίων στο σώμα. Επομένως, τα τραύματα περιοδικά φλεγμονώνονται, μπορεί να εμφανίσουν απόστημα. Η πιο κοινή μορφή μύκητα στα πόδια εκδηλώνεται με αυξημένη ξηρότητα του δέρματος στο πελματιαίο τμήμα του άκρου. Μπορεί να σημαίνει μια πρόσφατη προσχώρηση του μύκητα, ή το αντίστροφο - να είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης άλλων μορφών.
Στην καμάρα του ποδιού και στο κέντρο, το χόριο γίνεται ξηρό, λεπτό, γυαλιστερό, καλυμμένο με πλέγμα αυλακιών. Στην περιοχή των δακτύλων και των φτέρνων, παρατηρείται υπερκεράτωση - ταχεία κερατινοποίηση, κατά την οποία τα νεκρά σωματίδια δεν έχουν χρόνο για απολέπιση. Κάλοι ή καλαμπόκι σχηματίζονται στο μπροστινό μέρος του ποδιού. Υπάρχουν μικρές ρωγμές στα τακούνια. Όλη η επιφάνεια είναι τραχιά λόγω του έντονο ξεφλούδισμα. Ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει φαγούρα. Με παρατεταμένη ανάπτυξη μυκητίασης, αυτό το σύμπτωμα απουσιάζει.
Μπορείτε να προσδιορίσετε τον μύκητα στα πόδια από την υπερβολική ξηρότητα, τη δυσάρεστη οσμή, τον κνησμό και το συνεχές ξεφλούδισμα του δέρματος.
Ονυχομυκητίαση
Η ονυχομυκητίαση είναι ένας τύπος μύκητα του ποδιού (ή των παλάμων), που επηρεάζει τα εξαρτήματα του δέρματος - τα νύχια. Ο μύκητας των νυχιών μπορεί να προκληθεί από τα ίδια παθογόνα που προκαλούν μυκητιάσεις του δέρματος. Μολυνθείτε με μούχλα και άλλους τύπους μονομυκήτων στο δωμάτιο μανικιούρ, στην παραλία, όταν δοκιμάζετε νέα παπούτσια με γυμνά πόδια, όταν πηγαίνετε στη σάουνα ή στην πισίνα. Ένα νύχι του ποδιού μπορεί να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει. Ο αντίχειρας προσβάλλεται συχνότερα.
Όταν χτυπήσει την πλάκα των νυχιών, ο μύκητας αρχίζει να διαιρείται. Διεισδύει βαθιά στο νύχι, απλώνεται στην περιοχή του. Τα πρώτα σημάδια με τα οποία μπορείτε να προσδιορίσετε τον μύκητα στα νύχια είναι η απώλεια λάμψης, η εμφάνιση κηλίδων (λευκό, κίτρινο, καφέ, πρασινωπό), μια αλλαγή στο σχήμα της πλάκας των νυχιών.
Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, η δομή του νυχιού αλλάζει στη ζώνη του αποχρωματισμού (παχαίνει, γίνεται ανώμαλο, χαλαρό).
Οι μύκητες που τρέχουν στα νύχια των ποδιών μοιάζουν με πυκνές κίτρινες αναπτύξεις. Είναι δύσκολο να φροντίσετε τις πληγείσες πλάκες νυχιών. Πριν από κάθε τρίψιμο, πρέπει να κάνετε ζεστά ποδόλουτρα. Μετά την επαφή με το νερό, τα νύχια γίνονται πιο απαλά και αφαιρούνται ευκολότερα με εργαλεία μανικιούρ.
Εάν ο μύκητας των νυχιών δεν αντιμετωπιστεί, αρχίζει η ονυχόλυση - η πλάκα απολεπίζεται πλήρως ή εν μέρει. Μετά την αφαίρεση των υπολειμμάτων του, το νύχι δεν μεγαλώνει πάντα ξανά. Μερικές φορές η διαδικασία αποκόλλησης τελειώνει με πλήρη απώλεια των νυχιών.
Γενικές αρχές θεραπείας
Ο μύκητας στα πόδια αντιμετωπίζεται με αλοιφές, κρέμες, διαλύματα, ειδικά βερνίκια. Παράλληλα, στον ασθενή συνταγογραφούνται αντιμυκητιακά δισκία.
Για όλη τη διάρκεια της θεραπείας, παρουσιάζεται προσεκτική υγιεινή των ποδιών, εβδομαδιαία κοπή και πριόνισμα του κατεστραμμένου τμήματος. Κάθε μέρα, ο ασθενής πρέπει να αφαιρεί το κερατινοποιημένο στρώμα κυττάρων από την επιφάνεια των ποδιών, χρησιμοποιώντας μια λίμα για πεντικιούρ.
Είναι επίσης σημαντικό να φροντίζετε προσεκτικά τα παπούτσια - να τα αντιμετωπίζετε με αντιμυκητιακά φάρμακα ή απολυμαντικά. Τα παπούτσια στεγνώνουν και αερίζονται καθημερινά στο ύπαιθρο.
Εξωτερικά μέσα
Μόνο αλοιφή ή κρέμα συνταγογραφείται στα αρχικά στάδια του μύκητα των ποδιών. Για θεραπεία, συνταγογραφείται μια κρέμα και άλλα φάρμακα. Εφαρμόζονται στο δέρμα 1-2 φορές την ημέρα, αφού πλύνετε καλά τα πόδια με ένα απλό σαπούνι. Πριν χρησιμοποιήσετε κρέμες, είναι σημαντικό να στεγνώσετε τελείως τα πόδια. Μην εφαρμόζετε φάρμακα σε βρεγμένο δέρμα. Μετά τη θεραπεία, ο ασθενής πρέπει να φορά βαμβακερές κάλτσες.
Ταμπλέτες
Είναι αδύνατο να αντιμετωπίσετε τον μύκητα με χάπια μόνοι σας. Όλα τα φάρμακα επηρεάζουν δυσμενώς τη λειτουργία του ήπατος και των νεφρών, έχουν μια σειρά από αντενδείξεις. Πριν συνταγογραφήσει μια πορεία αντιμυκητιασικών δισκίων, ο ειδικός θα συστήσει τη λήψη μιας γενικής και βιοχημικής εξέτασης αίματος, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση της κατάστασης των ζωτικών οργάνων.
Προετοιμασίες για νύχια
Χρήσιμο στη θεραπεία της ονυχομυκητίασης και του μύκητα των ποδιών. Στην πρώτη περίπτωση, χρησιμοποιούνται για την εξάλειψη του προσβεβλημένου τμήματος του νυχιού, στη δεύτερη - για την πρόληψη της μόλυνσης των πλακών των νυχιών με μύκητες.
Είναι πιο βολικό να αντιμετωπίζονται με βερνίκια - εφαρμόζονται στα νύχια 1-2 φορές την εβδομάδα. Τα πιο προσιτά φάρμακα για τον μύκητα των νυχιών είναι διαλύματα, εφαρμόζονται στα νύχια 2 φορές την ημέρα μέχρι την πλήρη ανάρρωση. Τα ειδικά τζελ είναι δημοφιλή. Βελτιώνουν οπτικά την κατάσταση των προσβεβλημένων νυχιών, στην πορεία, σταματούν την αναπαραγωγή του μύκητα. Οι αλοιφές συνταγογραφούνται επίσης για την ονυχομυκητίαση. Εφαρμόζονται σε παχύ στρώμα στις πληγείσες πλάκες, καλυμμένες με επίδεσμο, διατηρούνται έτσι μέχρι να απορροφηθεί πλήρως το προϊόν. Η θεραπεία επαναλαμβάνεται δύο φορές την ημέρα.
Η πρόληψη του μύκητα των ποδιών είναι πολύ πιο εύκολη από την αντιμετώπισή του. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να ακολουθήσετε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, να πάρετε τις δικές σας παντόφλες στην πισίνα και στη σάουνα, να πλένετε και να αερίζετε τακτικά τα παπούτσια σας, να φοράτε κάλτσες από φυσικό ύφασμα και να χρησιμοποιείτε προϊόντα κατά της εφίδρωσης. Με τακτικές επισκέψεις σε «υγρές» εγκαταστάσεις, θα πρέπει να χρησιμοποιείτε προληπτικά αντιμυκητιακές κρέμες - περιποιηθείτε το δέρμα των ποδιών 1-2 φορές την εβδομάδα.